Hatay, Kahramanmaraş merkezli 2 büyük zelzelenin akabinde en çok etkilenen kentlerden biri oldu. 1 milyon 700 bin nüfusa sahip kentin merkezi, Asi Irmağı kenarına kurulan binalar, Antakya, İskenderun, Kırıkhan zelzelede en çok hasar gören ilçeleri oldu. Yerli, yabancı arama kurtarma takımları, gönüllüler, itfaiye takımları ve vatandaşların gayreti mucize kurtuluşlara tanıklık etmemizi sağladı. AFAD, seyyar tuvalet, elektrik ve barınma üzere problemlerin Hatay Stadyumu otoparkına, Antakya ve İskenderun’a süreksiz olarak barınma için çadır kentler kurdu. Birçok vatandaş geceyi araçlarında geçirirken kimileri da Hatay Stadyumu’nda kurulan çadırlarda geçirdi. Onlarla konuştuk.
‘Çocuklarla çok zor’
Depremde yaşadığı apartman yerle bir olan 38 yaşındaki Meryem Zabu, çadırda hayatın büyük zahmet olduğunu vurgularken, şunları dedi:
“Ölümle burun buruna geldiğimiz için şu an yaşadığım her şeye şükrediyorum. Saniyelerle kurtulduk. İki yaşındaki kızımın üzerine dolap düştü. Biz hayattayız fakat birçok yakınımızı kaybettik, hâlâ enkaz altında ölülerimiz var. Çadırlar da buz üzere, bilhassa çocuklar için çok güç. Üç çocuğum var, inşallah hasta olmazlar.”
‘Eski haline gelir mi?’
Evleri ağır hasar gören Mehmet Bolatan (67) ve eşi Ruhnaz Bolatan (65) çadır kentte yaşamaya başlayan depremzedelerden. Bolatan, “Özellikle geceleri çok soğuk oluyor. Artık yaktığımız ateşle ısınıyoruz lakin çadırlar buz üzere. Hatay yerle bir oldu, eski haline gelir mi? Gelse de biz görebilir miyiz?” diye soruyor. Suriyeli Ahmet Süleyman ve ailesi zelzelede 3 çocuğunu kaybetti, eşi ve kızı ise enkazdan 22 saat sonra sağ çıkarıldı. Eşinin hastanede tedavisi devam ediyor, 18 yaşındaki Şifa ise enkazdan çıkarıldıktan sonra rastgele bir sıhhat sorunu olmadığı için babasının yanında. Çadırda kalan Şifa Süleyman o anlarla ilgili, “Çok korktum, daima nefes almaya çalıştım ve beni kurtardılar lakin kardeşlerim öldü” diyor
‘Hatay ne olacak?’
Çadırlara yerleştirilen depremzedelerden 41 yaşındaki Sevim Erkan da havanın çok soğuk olduğunu belirterek, her şeyin çok güç olduğunu anlattı:
“Evimiz ağır hasarlı. Ailemden çok kişi hayatını kaybetti. Hava çok soğuk, gece donuyoruz. Burada yakacak bir şey bulmak sıkıntı, çöpleri yakıyoruz. Bu türlü ne kadar kalacağız çadırda, belirli değil. Hatay’ın ne olacağı da muhakkak değil. Birtakım akrabalarımız farklı kentlere gitti. Bizi de çağırıyorlar, bir yandan gitmek istiyorum lakin başka yandan gittiğimiz yerde ne yapacağız diye kendime soruyorum. Çok zor” diye anlattı.
Çadırda kalan 67 yaşındaki Hatice Erkan da gözyaşları içinde, “Ben çıktım ancak annem hala enkazda. Son anda dışarı fırladım, dönüp baktığımda bina birden çöktü. Birinci katta oturuyorduk, annem 100 yaşındaydı, çıkamadı demek ki. Allah’ım annemin cenazesini almamızı nasip eylesin. Herkes hayatını kaybetti, bu acılara nasıl dayanacağız.”
0 Yorum