Diyarbakır Bağlar ilçesinde yıkılan Hisami Apartmanı’nın enkazında 2 aylık bir bebeği koltuğunun altında soğuktan koruyarak hastaneye ulaştıran Paramedik Semiha Yavuz, “Deprem anında ben öteki bir vakadaydım. Olaya bakarken komuta denetim merkezim aradı ve bize zelzele olduğunu, binaların yıkıldığını acele bir biçimde olay yerinden çıkmamız gerektiğini söyledi. Hasta yakınıyla görüşüp, hastada rastgele bir şey olmadığı için müsaade alarak olay yerinden ayrıldım. Bulunduğum Bağlar mevkiine gittim. Yollar trafik yoğunluğundan ötürü çok berbattı. Bu yüzden zahmetle oraya gittik. O anda birinci vatandaşlarla birlikte çalıştık. Birinci anda 4 kişilik bir aile aldım. Anne, baba, bir kız bir de erkek çocuk aldım. Gerekli müdahaleden sonra hastaneye naklettim. Ondan sonra 2 aylık sahipsiz bir bebek aldım. Anne ve babasının enkaz altında olduğunu öğrendim. Bebeği soğuktan korumak için montumun ortasına koydum. Kendim de 1999 sarsıntısını yaşamış biriyim. Ben de küçüktüm, o anları hissetim. Öbür hastalara baktıktan sonra bebeği Selahaddin Eyyubi Devlet Hastanesi’ne götürdüm. Hastanede bulunan jandarma çalışanına teslim ettim. Üşüyorduk desek bu çok makûs bir söz olur. Esasen vatanımız, insanlarımız bu halde. Olay yerinde insanların meskeni yok, insani olarak üşüme, acıkma diye bir hissimiz yoktu. Ben anne olmasam bile o duyguyu hissetim” dedi.
‘DEPREMZEDELER ETKİLENMESİN DİYE HİSLERİMİZİ DIŞA AKTARAMADIK’
18 yıllık acil tıp teknisyeni Faysal Erkek (40), depremzedelerin olumsuz etkilenebileceği nedeniyle o an hislerini dışa aktaramadığını belirterek, “Depreme ailemle yakalandık. O anı yaşamak hakikaten çok berbattı. Ailemi aşağı indirip inançlı bir yere bıraktıktan sonra Vilayet Sıhhat Müdürlüğü toplanma alanına geçtik. Orada yapılan misyon dağılımıyla birlikte ben sahra hastanesini kurmakla görevlendirildim. Galeria Sitesi’nde enkazdan birinci çıkan yaralılara müdahale yaptık. Sonra kalan öbür yaralıları da ambulans takımlarımızla birlikte hastaneye naklettik. Birinci saatlerden beri buradaydım, hiç meskene gitmedim, dinlenemedim. Bu durumda meskene gidip dinlenmek vicdanen kabul edilemezdi esasen. Burada yalnızca yardım etmek istedik. Yardım etmeye de devam edeceğiz. Ailemle yalnızca telefonla görüşebildim. Sahra hastanesine gelenlerden ötürü çok duygulandığımız anlar oldu fakat biz bunu hiçbir formda dışa aktaramıyoruz. Dışa aktarırsak depremzedeleri daha berbat etkilemiş oluruz. Bundan ötürü aktarmamaya çalışıyoruz” diye konuştu.
‘ARTIK BİTTİ, KURTARDIK SENİ’
Paramedik Murat Acet (29) ise çöken binanın enkazından İlayda isimli gebe bir bayana ulaştıklarını, kolunu çıkararak serum taktığını söyledi. Acet, insanlara yardım etmenin çok hoş bir his olduğunu söz ederek, şunları söyledi:
“Depreme nöbetçi olduğum gün yakalandım. Birinci işim ailemi aramak oldu. Ailemi aradıktan sonra grup arkadaşlarımla birlikte hazırlığımızı yaptık. Bağlar ilçesindeki yıkılan bir binaya yönlendirildik. Çöken binadaki vatandaşlarımızın seslerini dinleyerek yaralıları vatandaşların yardımıyla çıkarmaya başladık. Yaralıları gelen öteki ambulanslara verdik. Onlar da hastaneye götürdü. Oradaki insanların çığlıklarını, feryatlarını duymak bizi berbat bir hale soktu. Biz her ne kadar zorlansak bile bu işi âlâ yapmak zorundayız. Bu halde hala çalışmaya devam ediyoruz. Çöken 8 katlı binanın en son katında Polis Arama Kurtarma (PAK) takımıyla İlayda isimli gebe bir bayana ulaştık. Takımlarla bir arada enkaz altına girdik. Biz birinci evvel kolunu çıkarmaya çalıştık. Kolunu çıkardıktan sonra serumu taktık. Kendisi baya korkmuştu ve sakinleştirmeye çalıştık. Ona ‘Artık bitti, kurtardık seni’ dedim. Çıkardıktan sonra hastaneye sevk ettik. Benim için yaşaması benim için büyük bir mutluluktu. Kendisine ulaşamasak tahminen orada bebeğiyle birlikte hayatını kaybedebilirdi. Bunun motivasyonuyla bir arada çalışmamıza aralıksız devam ettik.” (DHA)
0 Yorum