Türkiye, Kahramanmaraş merkezli yüzyılın felaketi iki büyük zelzelenin acılarını yaşıyor. Kahramanmaraş Pazarcık’ta 6 Şubat saat 04.17’de 7.7 büyüklüğünde ve tıpkı gün Elbistan’da saat 13.24’te 7.6 büyüklüğünde meydana gelen iki büyük zelzele Türkiye’yi yasa boğdu. Zonguldak’tan Türkiye Taşkömürü Kurumu’nda çalışan 4 bine yakın maden çalışanı de bölgeye giderek arama kurtarma çalışmalarına dayanak verdi. TTK emekçilerinin yanı sıra rödevans (kiralama) usulüyle kiraladıkları alanlardan kömür çıkartan özel maden şirketlerinde çalışan maden çalışanları de arama kurtarma çalışmalarına katıldı.
YAKINLARINI KURTARAN MADENCİLERE TEŞEKKÜR MEKTUBU
Depremde yakınları enkaz altında kalan vatandaşlar, bölgeye gelen gruplar ile birlikte kurtarma çalışmalarına katıldı. Zonguldak’ta Ofkar Madencilik şirketinden Kadir Hamzaçebi, Burak Hamzaçebi, İsmet Ofluoğlu ve Serkan Bahar da, Kahramanmaraş’ta bir enkazda açtıkları 3 metrelik tünelle Metehan Oğuz’un yakınlarına ulaşmaya çalıştı. Oğuz’un kuzenini sağ olarak enkazdan kurtaran genç madenciler, küçük yaştaki yakınının ise cansız vücudunu çıkarttı. Enkazdan canlı çıkartmanın çok güç bir durum olduğunu Kahramanmaraş’ta yaşanan sarsıntıda gördüğünü anlatan Oğuz, genç madencilere yaptıkları katkılardan ötürü bir teşekkür mektubu yazdı.
MEKTUBU “ONUR MADALYASI” YAPIP MADENİN GİRİŞİNE ASTILAR
Kurtarma çalışmalarının akabinde Zonguldak’a geri dönen dört arkadaş, tekrar maden ocağındaki misyonlarının başına döndü. Kahramanmaraş’ta enkazdan bir kişi dahi fazla çıkartmanın umuduyla adeta dinlenmeden çalışan genç madenciler, ortak oldukları acıları unutmamak için teşekkür mektubunu “onur madalyası” sayıp maden ocağının girişine astı. Kendilerine has çalışma teknikleri kullanarak, ‘girilemez’ denilen yerlere korkusuzca girip hayat kurtaran madenciler, dev enkaz yığınlarının ortasındakileri kurtarmanın buruk sevinciyle maden ocağına giriyor.
“ÜLKEMİZİN NİTEKİM BİZE GEREKSİNİMİ VARMIŞ”
12 yıllık maden çalışanı Kadir Hamzaçebi, sarsıntı olduğu vakit kendi imkanlarıyla bölgeye gitmeye karar verdiklerini anlattı. Hamzaçebi, “Kahramanmaraş’a vardığımızda birinci enkazı gördüğümüzde bir canlı sesi geliyordu. Kurtarma çalışmalarına başladık. Gelense 6-7 metre ilerideydi. Kazmalarımızla kazarak evvel 17 yaşında cansız vücutla karşılaştık. Üzülerek cenazeyi çıkarttık. Daha sonra 37 yaşlarında bir bayan vardı, ayağı kirişe sıkışmıştı. Yaklaşık 4-5 saat ayağı ile uğraşmıştık. Bir yandan da kendisini motive ediyorduk. 112 takımları geldi. 5-6 saatlik uğraşmamızın sonucunu alarak kendisini çıkarttık. Biz enkazda öbür enkazın içerisinde öbür yaralı, cansız vücut var mı diye uğraş ettik. 12-13 cansız vücudu ailelerine teslim ettik. Sarsıntı anında bir daha bu türlü bir şey olduğu vakit bütün ülke olarak beklemeden, madenci olarak beklemeden gitmemiz gerektiğini anladık. Ülkemiz, milletimizin bize sahiden gereksinimi varmış. Bu sarsıntıda bunu anlamış olduk. Bize geldikten sonra orada yardımcı olduğumuz beşerler teşekkür mektubu yolladı. Biz de bu mektubu madenin girişine astık. Her madene girişte dua ediyoruz. Hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet diliyoruz” dedi.
“ÜLKENİN SANA OLAN GEREKSİNİMİNİ İLİKLERİNDE HİSSET”
1999 zelzelesinde de kendilerinden büyük meslektaşlarının enkaz altından hayat kurtardığını anlatan maden emekçileri, Kahramanmaraş felaketinde de canlarını hiç düşünmeden tıpkı kahramanlıkları gösterdi. Yaşadıklarını hiçbir vakit unutmayacaklarını tabir eden madenciler, kömür kazmak için girdikleri yer altında da canlarını birbirine emanet ediyor. Zelzele bölgesinden unutamayacakları anılarla memleketlerine dönen personeller, “Ülken için, sevdiklerin için iş güvenliğine dikkat et. Vurduğun her kazmada, attığın her kürekte ülkenin sana olan muhtaçlığını iliklerinde hisset” yazılı notla maden ocağının yolunu tutuyor.
“ONLAR BİZİM KAHRAMANLARIMIZ, ONUR MADALYASININ SAHİPLERİ”
Asrın felaketini haber alır almaz Ofkar Madencilik Şirketi’nde çalışan dört istekli çalışanı bölgeye sevk ettiklerini anlatan iş adamı İsmail Ofluoğlu, madencilerin üstün başarısıyla gururlandıklarını tabir etti. Yaşananların herkese unutamayacağı bir anı olduğunu söyleyen Ofluoğlu, “Deprem felaketi haberini aldıktan sonra hiç tereddüt etmeden gruplarımızı hazırlayıp bir an önce yola koyduk. Kendileri de kardeşlerim ve yeğenlerim başlarında olmak üzere Kahramanmaraş’a vardılar. Birinci enkaz başına gidip orada canlı kurtarmak için bir an önce hazırlıklarını yapıp çalışmalarına başladılar. Bir vatandaşımızı sağ kurtarmanın hazzını bizlere de bu keder ve üzüntü içinde yaşattılar. Hepsinden Allah razı olsun. Çalışmalar bittikten sonra geri döndüler. Canlı kurtarmış olduğumuz kardeşimizin yakınları bize teşekkür mektubu gönderdiler. Biz de bu teşekkür mektubunu onur madalyası olarak boynumuza astık. Bu bizleri daha da motive etti. Madencilik manasında aslında iş güvenliğini daha da dikkat etmekteyiz. Anladık ki bu olaydan sonra yalnızca bizlerin değil, ülkenin de madencilere muhtaçlığı var. Ülkenin iş güvenliğine daha da dikkatli çalışmaya başladık” dedi.
175 YILLIK MADENCİLİK KÜLTÜRÜNÜ YAŞATIYORLAR
Cumhuriyet’in birinci vilayeti olan ve adeta taş kömürüyle hayat bulmuş olan Zonguldak’ta 1829 yılında Uzun Mehmet’in taş kömürünü bulduğu havzada 1848 yılından beri kömür madeni işletmeciliği yapılıyor. Kdz. Ereğli’den Amasra’ya, Zonguldak’tan Yenice’ye kadar yayılan geniş bir havzada madencilik 175 yıldır ana geçim kaynağı olurken, her aileden neredeyse bir kişi madenci olarak vazife yapıyor. Özel yetenek isteyen bu işletmelere girmek için özel imtihanlar yapılıyor. İşe gireceklere uzunluğu 5 metreyi bulan ahşap maden direklerinin taşıtılması da bu imtihanların en başında geliyor. Madenciler, birebir vakitte aldığı eğitimlerle de uygun bir kurtarmacı oluyor. Kuşaklar uzunluğu devam eden madencilik kültürünü yaşatan Uzun Mehmet’in torunları, yerin yüzlerce metre altında ahşap direklerle yaptıkları domuzdamının içinde emniyetle ilerleyerek kömür çıkarıyorlar. Zelzele sonrası kurtarma çalışmalarında da domuzdamı tekniği ile enkaz altındakileri kurtaran Zonguldak’ın gözü pek madencileri, 1999 Marmara zelzelesinde olduğu üzere Kahramanmaraş sarsıntısında de kurtarma çalışmalarıyla kahramanlık destanı yazdılar.
0 Yorum